Επιμέλεια
Δημήτριος Οικονομίδης,
Καρδιολόγος, Νοσοκομείο ΄΄Κοργιαλλένειο – Μπενάκειο΄΄ Ε.Ε.Σ.
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Επιμελητής Α΄ Καρδιολογίας, Νοσοκομείο ΄΄Κοργιαλλένειο – Μπενάκειο΄΄ Ε.Ε.Σ.
Μακροπρόθεσμος θρομβοεμβολικός κίνδυνος σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα κολπική μαρμαρυγή μετά από επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης.
Η νεοδιαγνωσθείσα μετεγχειρητική κολπική μαρμαρυγή (POAF) είναι μια συχνή επιπλοκή της επέμβασης αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (CABG). Παρόλα αυτά ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος θρομβοεμβολικού επεισοδίου σε αυτούς τους ασθενείς παραμένει αδιευκρίνιστος, ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για την αναγκαιότητα χορήγησης αντιπηκτικής αγωγής. Στόχος της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο JAMA ήταν να εξετάσει τον κίνδυνο θρομβοεμβολικού επεισοδίου σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα κολπική μαρμαρυγή μετά από CABG και να τον συγκρίνει με αυτόν που έχουν ασθενείς με μη βαλβιδικής αιτιολογίας κολπική μαρμαρυγή (NVAF). Η παραπάνω προοπτική μελέτη χρησιμοποίησε στοιχεία από τη βάση εθνικής καταγραφής της Δανίας και για διάστημα 15 ετών (2000-2015). Μελετήθηκαν 2108 ασθενείς με POAF και 10.540 ασθενείς με NVAF. Aπό την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι η νεοδιαγνωσθείσα μετεγχειρητική κολπική μαρμαρυγή σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση CABG σχετίζεται με χαμηλότερο θρομβοεμβολικό κίνδυνο σε σχέση με τη μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή. Επιπρόσθετα οι ασθενείς που μετεγχειρητικά ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή δεν είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θρομβοεμβολής συγκριτικά με εκείνους που δεν παρουσίασαν επεισόδιο μετεγχειρητικά. Συνοψίζοντας τα παραπάνω στοιχεία, η POAF δε πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως η ΝVAF, όσον αφορά τη προφύλαξη από τον κίνδυνο θρομβοεμβολής μακροπρόθεσμα.
Butt JH, et al. JAMA Cardiol. 2018 Mar 28. doi: 10.1001/jamacardio.2018.0405.
6 μηνη VS 12 μηνης διπλής αντιαμοπεταλιακής αγωγής σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο μετά από αγγειοπλαστική. SMART – DATE TRIAL
Οι τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες, για ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, συστήνουν θεραπεία με διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή (DAPT) τουλάχιστον για 12 μήνες μετά την εμφύτευση επικαλυμμένης στεφανιαίας ενδοπρόθεσης (DES). Παρόλαυτα δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να προσδιορίζουν την ιδανική διάρκεια της διπλής αντιαμοπεταλιακής αγωγής σε αυτούς τους ασθενείς. Σκοπός της μελέτης SMART – DATE, ήταν να ερευνήσει αν τα αποτελέσματα της 6μηνης διάρκειας DAPT ήταν κατώτερα της συμβατικής 12μηνης θεραπείας με διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο μετά από αγγειοπλαστική με DES. Στην μελέτη συμπεριλήφθηκαν 2712 ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (STEMI, NSTEMI , UA), που τυχαιοποιήθηκαν σε DAPT είτε για 6 μήνες είτε για 12 τουλάχιστον μήνες. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν ακετυλοσαλικυλικό οξύ, το 80% κάθε ομάδας έλαβε σαν δεύτερο αντιαιμοπεταλιακό κλοπιδογρέλη, ενώ στους υπόλοιπους χορηγήθηκε τικαγκρελόρη ή πρασουγρέλη. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης εμφανίστηκε σε 63 ασθενείς στην ομάδα της 6 μηνης αγωγής έναντι 56 ασθενών της ομάδας με την μακράς διάρκειας αγωγή, αποτέλεσμα συμβατό με τα ευρέα όρια μη κατωτερότητας που έθεσαν οι ερευνητές της μελέτης. Παρόλα αυτά στους ασθενείς που έλαβαν την 6μηνη αγωγή το ποσοστό του εμφράγματος ήταν στατιστικά σημαντικά περισσότερο. Τα αποτελέσματα αυτά μας εμποδίζουν από το να θεωρήσουμε την βραχείας διάρκειας αγωγή με διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή ασφαλή για ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο που υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική με εμφύτευση DES. Άρα η μακράς διάρκειας αγωγή DAPT παραμένει η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο που αντιμετωπίζονται με αγγειοπλαστική και οι οποίοι δεν έχουν εκσεσημασμένο αιμορραγικό κίνδυνο.
Hahn JY, et al. Lancet. 2018 Mar 31;391(10127):1274-1284.
Η μείωση της αρτηριακής πίεσης σε αφροαμερικάνους ασθενείς που επισκέφτηκαν κουρεία.
Η αρρύθμιστη υπέρταση είναι ένα μείζον πρόβλήμα για τους μη ισπανόφωνους αφροαμερικάνους. Οι άνδρες αφροαμερικάνοι έχουν ελλειπή επαφή με τις υγειονομικές υπηρεσίες με αποτέλεσμα να έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θνητότητας από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στις Ηνωμένες Πολιτίες Αμερικής. Η μελέτη BARBER SHOP ένωσε τους κουρείς με τους υγειονομικούς, βοηθώντας περίπου τα 2/3 των Αφρο-Αμερικανών να επιτύχουν τους νέους αυστηρούς στόχους αρτηριακής πίεσης Στην μελέτη τυχαιοποιήθηκαν 319 αφροαμερικάνοι με συστολική αρτηριακή πίεση τουλάχιστον 140 mm Hg σε 52 κουρεία ιδιοκτησίας Αφρο-Αμερικανών. Οι συμμετέχοντες έρχονταν για περιποίηση ανά 15 ημέρες περίπου τα τελευταία 10 έτη και θεωρούσαν το κουρείο ένα χώρο κοινωνικής συναναστροφής. Επίτευξη αρτηριακής πίεσης μικρότερης από 130/80 mm Hg παρατηρήθηκε στο 63,6% των Αφρο-Αμερικανών όταν παρακολουθούσαν τακτικά την αρτηριακή τους πίεση κατά την επίσκεψή τους στα κουρεία και μόλις 11,6% σε όσους δεν ακολουθούσαν αυτή την πρακτική. Συνεπώς, η παρέμβαση σε φιλικούς χώρους σε συνδυασμό με την υγειονομική φροντίδα, φαίνεται ότι μπορεί να συντελέσει στην αντιμετώπιση της αρρύθμιστης υπέρτασης και να βελτιώσει την επίτευξη των στόχων της πρωτογενούς πρόληψης.
Victor RG, et al. N Engl J Med. 2018 Apr 5;378(14):1291-1301.
Κρυπτογενή αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια σε ασθενείς με υψηλού κινδύνου ανοιχτό ωοειδές τρήμα. DEFENSE – PFO TRIAL.
Η συσχέτιση ανάμεσα στο ανοιχτό ωοειδές τρήμα (PFO) και στα κρυπτογενή αγγειακά εγκεφαλικά, αποτελεί ένα αμφιλεγόμενο θέμα τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόσφατες μελέτες ανέδειξαν το θετικό ρόλο της σύγκλεισης του PFO σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών με κρυπτογενές αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Σκοπός της μελέτης DEFENSE – PFO ήταν να προσδιοριστούν τα πλεονεκτήματα της σύγκλεισης του PFO σε ασθενείς με συγκεκριμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά του ανοιχτού ωοειδούς τρήματος που εκτιμήθηκαν με διοισοφάγειο ηχωκαρδιογράφημα. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 120 ασθενείς με κρυπτογενές αγγειακό εγκεφαλικό και υψηλού κινδύνου PFO. Τυχαιοποιήθηκαν είτε σε διακαθετηριακή σύγκλειση του PFO και ταυτόχρονη λήψη φαρμακευτικής αγωγής είτε μόνο σε λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Τα χαρακτηριστικά που όριζαν το PFO ως υψηλού κινδύνου προέκυπταν από το διοισοφάγειο ηχωκαρδιογράφημα και περιελάμβαναν το PFO με ανεύρυσμα μεσοκολπικού διαφράγματος, την υπερκινητικότητα του διαφράγματος (>10 mm προβολή σε έναν από τους δύο κόλπους) και το μέγεθος PFO >2 mm. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης που αποτελούταν από το σύνολο των αγγειακών επεισοδίων, του αγγειακού θανάτου και των αιμορραγιών παρατηρήθηκε μόνο στην ομάδα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης. Συμπερασματικά η σύγκλειση του ανοιχτού ωοειδούς τρήματος πλεονεκτεί της φαρμακευτικής αγωγής σε ασθενείς με κρυπτογενές αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά PFO.
Lee PH, et al. J Am Coll Cardiol. 2018 Feb 28. pii: S0735-1097(18)33382-5.
H επίδραση της καθυστερημένης αντιμετώπισης, στη θνητότητα των ασθενών με STEMI, είτε παρουσιάζονται με αιμοδυναμική αστάθεια είτε όχι. Αποτελέσματα από τη FITT – STEMI TRIAL
Είναι γνωστό ότι η πρώιμη αναγνώριση του εμφράγματος με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI) και η άμεση αντιμετώπιση του, συντελούν στη μείωση της θνητότητας. Οι μελέτες μέχρι τώρα εστίαζαν κυρίως στη μείωση του χρόνου παρέμβασης από την είσοδο στο τεταρτοβάθμιο νοσοκομείο μέχρι την επαναιμάτωση του αγγείου. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα 12.675 ασθενών με STEMI από τη προοπτική πολυκεντρική μελέτη FITT – STEMI, με σκοπό να ερευνήσουν την επίδραση του χρονικού διαστήματος της πρώτης ιατρικής επαφής έως την επαναιμάτωση του ασθενούς (FMC to balloon), στη θνητότητα των ασθενών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η ταχύτερη αντιμετώπιση (μειωμένο χρονικό διάστημα από την πρώτη ιατρική επαφή έως τη διαστολή του μπαλονιού) σχετίζεται με καλύτερη επιβίωση, ανεξάρτητα από την παρουσία δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας ή καρδιακής ανακοπής. Επιπλέον, στους ασθενείς με καρδιογενή καταπληξία ή εξωνοσοκομειακή ανακοπή, η ταχύτερη επαναιμάτωση μετά την πρώτη ιατρική επαφή βελτίωσε το αποτέλεσμα μειώνοντας σημαντικά τη θνητότητα
Scholz KH, et al. Eur Heart J. 2018 Apr 1;39(13):1065-1074.