Θρομβόλυση έναντι πρωτογενούς αγγειοπλαστικής σε οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI)
Διενεργήθηκε προοπτική μελέτη σε 1900 ασθενείς με STEMI, που παρουσιάστηκαν το πρώτο τρίωρο από την έναρξη των συμπτωμάτων και δεν ήταν δυνατό να υποβληθούν σε στεφανιογραφία μέσα σε μία ώρα. Τυχαιοποιήθηκαν σε εκείνους που χορηγήθηκε θρομβόλυση με τενεκτεπλάση και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική στις 6-24 ώρες και σε εκείνους που υποβλήθηκαν σε πρωτογενή αγγειοπλαστική. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης οι δύο τεχνικές δε διέφεραν ως προς το συνδυασμένο πρωτογενές καταληκτικό σημείο θανάτου, υποτροπιάζοντος εμφράγματος, καρδιογενούς καταπληξίας ή καρδιακής ανεπάρκειας στις πρώτες 30 ημέρες από την τυχαιοποίηση. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η θρομβόλυση σχετιζόταν με ελαφρά υψηλότερο ποσοστό ενδοκράνιων αιμορραγιών και σε 35% των ασθενών που θρομβολύθηκαν, διενεργήθηκε επείγουσα αγγειοπλαστική λόγω αποτυχίας της θρομβόλυσης.
N Engl J Med 2013;368:1379-87
Χρήση κλοπιδογρέλης με ή χωρίς ασπιρίνη σε ασθενείς που ελάμβαναν ήδη αντιπηκτική αγωγή και υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική
Σύμφωνα με τυχαιοποιημένη πολυκεντρική μελέτη 570 ασθενών που ελάμβαναν ήδη αντιπηκτική αγωγή και υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική, η διπλή αντιθρομβωτική θεραπεία (κλοπιδογρέλη + αντιπηκτικό) έναντι της τριπλής (ασπιρίνη + κλοπιδογρέλη + αντιπηκτικό) οδήγησε σε ελάττωση της συχνότητας αιμορραγιών, χωρίς να αυξήσει την εμφάνιση θρομβωτικών επεισοδίων, το πρώτο έτος της παρακολούθησης.
Lancet. 2013;381:1107-15
Μακροχρόνια σύγκριση ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα μεταξύ μηχανικών και βιοπροσθετικών βαλβίδων στη θέση της αορτής
Σύμφωνα με πολυκεντρική μελέτη μέσης παρακολούθησης 12 περίπου ετών, σε 39000 ασθενείς ηλικίας 65-80 ετών, που έφεραν είτε μεταλλική είτε βιολογική βαλβίδα στη θέση της αορτικής, δεν διαπιστώθηκε σημαντική διαφορά στη θνητότητα. Οι βιοπροσθετικές βαλβίδες σχετίζονταν με υψηλότερη συχνότητα ενδοκαρδίτιτδας και ανάγκη επανεπέμβασης λόγω δυσλειτουργίας της βαλβίδας ενώ οι μηχανικές βαλβίδες σχετίζονταν με υψηλότερο κίνδυνο αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων και αιμορραγιών. Πρέπει να σημειωθεί όμως, η μεγάλη συχνότητα επανεπέμβασης (10.5%), σε ασθενείς ηλικίας 65-69 ετών, με βιοπροσθετικές βαλβίδες.
Circulation. 2013;127:1647-1655
Μακροχρόνια αποτελέσματα της χειρουργικής επιδιόρθωσης της μιτροειδούς βαλβίδας σε μιτροειδική ανεπάρκεια εκφυλιστικής αιτιολογίας
Σύμφωνα με μελέτη μακροχρόνιας παρακολούθησης (έως 26 έτη, διάμεση 10.5 έτη) 840 ασθενών, που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επιδιόρθωση της μιτροειδούς βαλβίδας λόγω μιτροειδικής ανεπάρκειας εκφυλιστικής αιτιολογίας, διαπιστώθηκε ότι η επιδιόρθωση της βαλβίδας επανέφερε στο φυσιολογικό το προσδόκιμο ζωής των ασθενών, εκτός από εκείνους με λειτουργική κατάσταση IV κατά NYHA ή επηρεασμένη λειτουργικότητα αριστερής κοιλίας. Η προχωρημένη ηλικία και η σύμπλοκη παθολογία στη μιτροειδή αυξάνουν την πιθανότητα υποτροπιάζουσας ανεπάρκειας της βαλβίδας, σύμφωνα με τη μελέτη.
Circulation. 2013; 127: 1485-1492
Ο Ρόλος της μεσογειακής δίαιτας στην πρωτογενή πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου
Σύμφωνα με πρόσφατη τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική μελέτη σε 7500 ασθενείς υψηλού κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, η χορήγηση μεσογειακής δίαιτας εμπλουτισμένης περαιτέρω με παρθένο ελαιόλαδο ή ξηρούς καρπούς σχετίζεται με ελάττωση της συχνότητας μειζόνων καρδιαγγειακών συμβάντων (έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή θάνατο από καρδιαγγειακά αίτια) στα 5 περίπου χρόνια της παρακολούθησης.
N Engl J Med 2013; 368:1279-129
Επιμέλεια:
Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος, Καρδιολόγος,
Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου του
Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας