Νέα επιστημονική μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the American Medical Association, δείχνει πως η σωματική δραστηριότητα που συμπυκνώνεται σε λίγες μέρες σχετίζεται με εξίσου χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων με την ομοιόμορφα κατανεμημένη μέσα στην εβδομάδα δραστηριότητα.
Στους ενήλικες συνιστώνται από τους ειδικούς τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντασης ή 75 λεπτά υψηλής έντασης δραστηριότητα την εβδομάδα. Ωστόσο, δεν ήταν σαφές εάν η συμπυκνωμένη και η τακτική σωματική δραστηριότητα προσφέρουν τα ίδια οφέλη.
Οι ερευνητές ανέλυσαν ιατρικά αρχεία για σχεδόν 90.000 άτομα που ήταν εγγεγραμμένα στη UK Biobank. Όλοι φορούσαν επιταχυνσιόμετρα στον καρπό που κατέγραφαν τη σωματική τους δραστηριότητα για μια ολόκληρη εβδομάδα.
Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων ήταν αδρανείς, έκαναν δηλαδή λιγότερα από 150 λεπτά μέτριας έως υψηλής έντασης δραστηριότητα κάθε εβδομάδα, ενώ το 42% ταξινομήθηκαν ως αθλητές του Σαββατοκύριακου, έκαναν δηλαδή 150 λεπτά άσκησης σε μία ή δύο ημέρες. Σχεδόν το ένα τέταρτο των συμμετεχόντων έκανα 150 λεπτά τακτικής άσκησης στη διάρκεια της εβδομάδας.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρα Shaan Khurshid, ερευνητή στον τομέα καρδιακής ηλεκτροφυσιολογίας στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, διαπίστωσαν ότι τόσο η συμπυκνωμένη όσο και η γενικευμένη άσκηση συσχετίστηκαν με χαμηλότερους κινδύνους για την καρδιαγγειακή υγεία σε σύγκριση με την αδράνεια.
Ο κίνδυνος εμφράγματος ήταν 27% χαμηλότερος για τους αθλητές του Σαββατοκύριακου και 35% χαμηλότερος για εκείνους που αθλούνταν μέσα στην εβδομάδα.
Ως προς τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν 38% και 36% χαμηλότερος για τους αθλητές του Σαββατοκύριακου και τους τακτικά ασκούμενους, αντίστοιχα. Ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής ήταν μειωμένος κατά 22% και 19%, αντίστοιχα και για εγκεφαλικό 21% και 17%, αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης: «Η σωματική δραστηριότητα που συμπυκνώθηκε σε μία έως δύο ημέρες συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας σε σύγκριση με την πιο τακτική δραστηριότητα. Φαίνεται ότι είναι ο συνολικός όγκος της δραστηριότητας και όχι το μοτίβο που έχει μεγαλύτερη σημασία».
Οι ερευνητές θέλουν τώρα να εξετάσουν αν η συμπυκνωμένη άσκηση έχει παρόμοια οφέλη για μια σειρά άλλων παθήσεων.