Σύμφωνα με νέα μελέτη, για τα άτομα με παχυσαρκία, η άσκηση τις βραδινές ώρες μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα οφέλη, μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και πρόωρου θανάτου.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ κατέληξαν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα με βάση μια μεγάλης κλίμακας παρατηρητική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν περίπου 30.000 άτομα για σχεδόν 8 χρόνια. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes Care.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου και θνησιμότητας που σχετίζεται με καρδιαγγειακά νοσήματα σε εκείνους τους συμμετέχοντες που έκαναν την πλειονότητα της αερόβιας μέτριας-έως-έντονης σωματικής τους δραστηριότητας μεταξύ 18:00 και μεσάνυχτα.
«Λόγω πολλών πολύπλοκων κοινωνικών παραγόντων, περίπου δύο στους τρεις Αυστραλούς έχουν υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, γεγονός που τους θέτει σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως έμφραγμα και εγκεφαλικό και πρόωρο θάνατο», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ. Angelo Sabag.
«Η άσκηση δεν είναι σε καμία περίπτωση η μόνη λύση ενάντια στην παχυσαρκία, αλλά αυτή η έρευνα δείχνει ότι οι πάσχοντες, που μπορούν να προγραμματίσουν τη δραστηριότητά τους σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, αντισταθμίζουν καλύτερα ορισμένους από αυτούς τους κινδύνους για την υγεία τους», πρόσθεσε.
Οι συμμετέχοντες στην μελέτη ήταν παχύσαρκοι και ηλικίας άνω των 40 ετών. Από αυτούς, οι 2.995 είχαν διαβήτη τύπου 2. Οι σωματικές δραστηριότητες των συμμετεχόντων μετρήθηκαν χρησιμοποιώντας ένα επιταχυνσιόμετρο καρπού που το φορούσαν σταθερά για 24 ώρες την ημέρα για 7 ημέρες στην αρχή της μελέτης.
Με βάση το πότε μέσα στην ημέρα οι συμμετέχοντες εκτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος της αερόβιας μέτριας-έως-έντονης σωματικής τους δραστηριότητας, κατηγοριοποιήθηκαν σε πρωινές και απογευματινές ομάδες.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα υγείας από Εθνικές Υπηρεσίες Υγείας, οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία της υγείας του κάθε συμμετέχοντα για 7,9 χρόνια κατά μέσο όρο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναφέρθηκαν συνολικά 1.425 θάνατοι, 3.980 καρδιαγγειακά συμβάντα και 2.162 συμβάντα μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η μελέτη κατέληξε επίσης σε ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα: η συχνότητα της μέτριας-έως-έντονης σωματικής δραστηριότητας που γίνεται το βράδυ, ιδιαίτερα σε σύντομες εκρήξεις διάρκειας τουλάχιστον 3 λεπτών, έχει μεγαλύτερη σημασία από τη συνολική ημερήσια ποσότητα σωματικής δραστηριότητας.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ μέτριας-έως-έντονης σωματικής δραστηριότητας για 3 λεπτά ή περισσότερο και καλύτερου ελέγχου της γλυκόζης και μειωμένου κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με μικρότερες (μη αερόβιες) περιόδους γυμναστικής.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον δρ. Matthew Ahmadi, που επίσης συμμετείχε στην έρευνα, τα τρέχοντα ευρήματα είναι σημαντικά καθώς η μελέτη δεν παρακολούθησε μόνο τη δομημένη άσκηση, αλλά επικεντρώθηκε στην παρακολούθηση της συνεχούς αερόβιας μέτριας-έως-έντονης σωματικής δραστηριότητας σε περιόδους 3 λεπτών ή περισσότερο.
«Δεν κάναμε διακρίσεις ως προς το είδος της δραστηριότητας που παρακολουθούσαμε: μπορεί να είναι οτιδήποτε από έντονο περπάτημα μέχρι το ανέβασμα των σκαλοπατιών, αλλά θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει δομημένη άσκηση όπως τρέξιμο, επαγγελματική εργασία ή ακόμη και έντονο καθάρισμα του σπιτιού», είπε ο δρ. Ahmadi.
Πηγές: eurekalert.org, medicaldaily.com