Οι επιστήμονες εντόπισαν τους 13 βιοδείκτες οι οποίοι βελτιώνουν σημαντικά την ικανότητα ακριβούς πρόβλεψης του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Της ανάλυσης, η οποία διεξήχθη από 23 εμπειρογνώμονες από 11 χώρες, ηγήθηκαν το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Κινεζικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ και το Πανεπιστήμιο Lund στη Σουηδία.
Παρόλο που τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο σε σχέση με τα άτομα χωρίς διαβήτη, αποτελεί πρόκληση για τους κλινικούς γιατρούς να προβλέψουν ποιοι από αυτόν τον πληθυσμό διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Οι παραδοσιακές βαθμολογίες κινδύνου, οι οποίες αντικατοπτρίζουν το επίπεδο κινδύνου με την παρουσία ορισμένων παραγόντων κινδύνου, έχουν ξεπεραστεί και δεν αποδίδουν καλά σε διαφορετικούς πληθυσμούς.
«Πάνω από 500 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με διαβήτη», λέει η Maria F. Gomez, Ph.D., συν-συγγραφέας της ανάλυσης, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο Κέντρο Διαβήτη του Πανεπιστημίου Lund και καθηγήτρια φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Lund.
«Με τόσο υψηλούς αριθμούς, είναι σημαντικό να εντοπιστούν άμεσα διαθέσιμοι τρόποι για την ακριβή ταξινόμηση των ασθενών, ώστε όσοι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου να λαμβάνουν την προληπτική φροντίδα που χρειάζονται».
Με αυτό το σκεπτικό, η ερευνητική ομάδα εξέτασε και ανέλυσε ιατρικές μελέτες που δημοσιεύτηκαν από το έτος 1990 και μετά και οι οποίες διερευνούσαν τις διαφορές μεταξύ των ατόμων με διαβήτη τύπου 2 που εμφάνισαν καρδιαγγειακή νόσο και εκείνων που δεν εμφάνισαν.
«Στόχος μας ήταν να εντοπίσουμε υποσχόμενους δείκτες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την πρόβλεψη του καρδιαγγειακού κινδύνου σε άτομα με διαβήτη τύπου 2», λέει ο Νέστορας Μαθιουδάκης, συν-συγγραφέας της ανάλυσης, συν-διευθυντής του Προγράμματος Πρόληψης και Εκπαίδευσης για το Διαβήτη στο Johns Hopkins Medicine και αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. «Θέλαμε να εξετάσουμε πέρα από τους παραδοσιακούς προγνωστικούς παράγοντες όπως η υπέρταση και το κάπνισμα».
Από την ανασκόπηση και την ανάλυση της δημοσιευμένης ιατρικής βιβλιογραφίας, η ομάδα εξήγαγε δεδομένα για 321 βιοδείκτες και διαπίστωσε ότι 13 σχετίζονταν σημαντικά με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Ο βιοδείκτης που ξεχώρισε ήταν το νατριουρητικό πεπτίδιο ΝΤ-proBNPΝ, η μέτρηση του οποίου χρησιμοποιείται ως βοηθητική εξέταση στη διάγνωση της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε διάφορες μελέτες, τα υψηλότερα επίπεδα του NT-proBNP στον οργανισμό συσχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
Μελέτη σε 16.000 ασθενείς που εξέτασε η ομάδα, διαπίστωσε αύξηση του ποσοστού κινδύνου κατά 64% για κάθε τυπική απόκλιση αύξησης του NT-proBNP.
«Οι 13 βιοδείκτες, ιδίως ο NT-proBNP, χρήζουν περαιτέρω δοκιμών για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων τους. Εάν μελλοντικές μελέτες επιβεβαιώσουν την αξία τους στην πρόβλεψη του καρδιαγγειακού κινδύνου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πρότυπα περίθαλψης» δήλωσαν οι ερευνητές.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Communications Medicine.