Η κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά θανάτου, επείγουσας μεταμόσχευσης καρδιάς ή εμφύτευση συσκευής υποβοήθησης αριστερής κοιλίας (LVAD) σε σύγκριση με την φαρμακευτική θεραπεία σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου, σύμφωνα με τελευταία έρευνα που παρουσιάστηκε σε Hot Line συνεδρία στο ESC Συνέδριο 2023.
Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου που πληρούν τις προϋποθέσεις για μεταμόσχευση καρδιάς έχουν αποκλειστεί από μεγάλες μελέτες, χωρίς να έχουν συστάσεις ή στοιχεία για τη βέλτιστη θεραπεία της κολπικής μαρμαρυγής και της προχωρημένης καρδιακής ανεπάρκειας. Υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών σε αυτήν την ομάδα και πολλές νέες εξελίξεις στη θεραπεία καρδιακής ανεπάρκειας αποκρύπτονται στην κλινική πράξη.
Η δοκιμή CASTLE-HTx εξέτασε εάν η κατάλυση με κολπική μαρμαρυγή είναι ανώτερη από την φαρμακευτική αγωγή, όσον αφορά τη θνησιμότητα και την ανάγκη για επείγουσα μεταμόσχευση ή εμφύτευση LVAD. Η δοκιμή διεξήχθη στο Κέντρο Καρδιάς και Διαβήτη Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (NRW) στο Bad Oeynhausen, Γερμανία.
Στη δοκιμή συμμετείχαν ασθενείς με συμπτωματική κολπική μαρμαρυγή και καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου, οι οποίοι ήταν υποψήφιοι για μεταμόσχευση καρδιάς σύμφωνα με κριτήρια από την ESC και τη Διεθνή Εταιρεία Μεταμόσχευσης Καρδιάς και Πνεύμονα (ISHLT). Οι συμμετέχοντες ήταν NYHA λειτουργικής κατηγορίας ΙΙ, ΙΙΙ ή IV, είχαν κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) 35% ή μικρότερο και είχαν λάβει καρδιακή συσκευή για συνεχή παρακολούθηση καρδιακού ρυθμού.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε αναλογία 1:1 για να λάβουν, είτε για πρώτη φορά κατάλυση με καθετήρα, είτε φαρμακευτική αγωγή για κολπική μαρμαρυγή (έλεγχος ρυθμού ή συχνότητας). Και οι δύο ομάδες έλαβαν θεραπεία καρδιακής ανεπάρκειας κατευθυνόμενη από τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές. Το κύριο σύνθετο καταληκτικό σημείο ήταν η θνησιμότητα από κάθε αιτία, η επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας που απαιτεί επείγουσα μεταμόσχευση καρδιάς ή η εμφύτευση ενός LVAD.
Η μελέτη περιελάμβανε 194 ασθενείς. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 64 έτη και το 19% ήταν γυναίκες. Η μελέτη διακόπηκε λόγω αποτελεσματικότητας από το Συμβούλιο Παρακολούθησης Ασφάλειας Δεδομένων ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της τυχαιοποίησης.
Το πρωτεύον τελικό σημείο εμφανίστηκε σε 8 (8,2%) ασθενείς στην ομάδα κατάλυσης και 29 (29,9%) ασθενείς στην ομάδα ιατρικής θεραπείας, για αναλογία κινδύνου 0,24 (95% διάστημα εμπιστοσύνης 0,11 έως 0,52, p<0,001).
Ο κύριος ερευνητής καθηγητής Christian Sohns του Κέντρου Καρδιάς και Διαβήτη NRW δήλωσε: «Συγκρίνοντας την κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής με φαρμακευτική αγωγή σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου, η κατάλυση συσχετίστηκε με χαμηλότερα ποσοστά θανάτου, επείγουσα μεταμόσχευση καρδιάς ή εμφύτευση LVAD, μαζί με μείωση του φορτίου της κολπικής μαρμαρυγής και βελτιωμένο LVEF. Αξίζει να σημειωθεί ότι η καταχώριση για μεταμόσχευση δεν θα πρέπει να αναβληθεί λόγω των μεγάλων χρόνων αναμονής και της υψηλής θνησιμότητας στη λίστα αναμονής».
Δρ Νικόλαος Καραμιχαλάκης
Αντιπρόεδρος επιστημονικής ένωσης Αρρυθμιών Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας
Επιμελητής Καρδιολόγος, ΣΤ΄Καρδιολογική Κλινική, Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ