Τα μυοκαρδιακά κύτταρα και η εξωκυττάρια ουσία επιτυγχάνουν τις λειτουργίες τους μέσω της διαθεσιμότητας ενέργειας.
Στην πραγματικότητα, οι μηχανικές και ηλεκτρικές ιδιότητες της καρδιάς εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ισορροπία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας. Η ενέργεια που παράγεται αξιοποιείται σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένης της κινητικής, της δυναμικής και της θερμικής ενέργειας.
Αν και η συνολική ενέργεια παραμένει σχεδόν σταθερή, η συμβολή κάθε μορφής αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.
Η θερμική ενέργεια αυξάνεται, ενώ η δυναμική και η κινητική ενέργεια μειώνονται, και τελικά καθίστανται ανεπαρκείς για την επαρκή υποστήριξη της καρδιακής λειτουργία της καρδιάς.
Ως αποτέλεσμα, τα τοξικά παράγωγα, οι μη αναδιπλωμένες ή λανθασμένα αναδιπλωμένες πρωτεΐνες, οι ελεύθερες ρίζες και άλλες επιβλαβείς ουσίες συσσωρεύονται στο μυοκάρδιο. Αυτό οδηγεί στην αποτυχία κρίσιμων διεργασιών όπως η σύζευξη συστολής-χαλάρωσης του μυοκαρδίου, η ανταλλαγή ιόντων, η κυτταρική ανάπτυξη και η ρύθμιση της απόπτωσης και της νέκρωσης. Κατά συνέπεια, μεταβάλλεται τόσο η μικρο- όσο και η μακρο-αρχιτεκτονική της καρδιάς.
Η παραγωγή και η κατανάλωση ενέργειας εξαρτώνται από τους μεταβολικούς πόρους της καρδιάς και τη λειτουργική κατάσταση της καρδιακής δομής, συμπεριλαμβανομένων των μυοκαρδιακών κυττάρων, των μη μυοκαρδιακών κυττάρων και των μεταβολικών τους και ενεργειακή συμπεριφορά.
Τα μιτοχόνδρια, τα οποία είναι ενδοκυτταρικά οργανίδια που παράγουν περισσότερο από το 95% του ΑΤΡ, διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην εκπλήρωση όλων αυτών των απαιτήσεων. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση της ανατομίας, της λειτουργίας και των ομοιοστατικών ιδιοτήτων τους.
Ηλίας Τσούγκος, Γραμματέας ΔΣ Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας