ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015

+

Τα καλύτερα από το ESC 2015

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Το Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας, στα πλαίσια της συνεχούς ενημέρωσης των Καρδιολόγων, σας αποστέλλει συνοπτικά ορισμένες ενδιαφέρουσες επιστημονικές εξελίξεις που παρουσιάστηκαν στο Πανευρωπαϊκό Καρδιολογικό Συνέδριο, που διενεργήθηκε στο Λονδίνο στις 29/8 – 2/9, 2015

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ

΄΄ALBATROSS΄΄ study

Με την τυχαιοποιημένη αυτή μελέτη διερευνήθηκαν τα αποτελέσματα της χορήγησης αναστολέα των αλατοκορτικοειδών  (σπιρονολακτόνης) σε 1622 ασθενείς με οξύ μυοκαρδιακό έμφραγμα (με ανάσπαση – STEMI ή χωρίς ανάσπαση – NSTEMI του ST διαστήματος) χωρίς συνοδό εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας. Η χορήγηση ξεκίνησε πρώιμα μετά την έναρξη του εμφράγματος και συνεχίστηκε για 6 μήνες, όπου και διερευνήθηκαν οι επιδράσεις της. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, στους έξι μήνες παρακολούθησης, η χορήγηση σπιρονολακτόνης δεν βελτίωσε το συνδυαστικό, πρωτογενές, καταληκτικό σημείο της μελέτης (θνητότητα, αναταχθείσα καρδιακή ανακοπή, σημαντική κοιλιακή αρρυθμία, ένδειξη για εμφύτευση απινιδωτή ή νέα/επιδείνωση καρδιακής ανεπάρκειας). Oδήγησε απλά σε μια μείωση στη θνητότητα στην υποομάδα των ασθενών με STEM,I αλλά το αποτέλεσμα αυτό κρίνεται επισφαλές από τους αναλυτές, λόγω μη σχεδιασμού της μελέτης αποκλειστικά για τη διερεύνηση των ανωτέρω ασθενών.

΄΄PATHWAY-2΄΄ study

Η ανωτέρω μελέτη διενεργήθηκε σε 314 ασθενείς με ανθεκτική αρτηριακή υπέρταση παρά τη χορήγηση συνδυασμού τριών αντιυπερτασικών φαρμάκων (σαρτάνης ή ΑΜΕΑ + ανταγωνιστή ασβεστίου + θειαζιδικού διουρητικού), όπου προστέθηκαν είτε σπιρονολακτόνη είτε αντιυπερτασικά φάρμακα δεύτερης γραμμής (βισοπρολόλη ή δοξαζοσίνη). Με βάση τα αποτελέσματα, στους τρεις μήνες της παρακολούθησης, η σπιρονολακτόνη υπερείχε σαφώς στην ελάττωση της αρτηριακής πίεσης (ελάττωση της συστολικής ΑΠ κατά 8.7mmHg έναντι 4.2mmHg των άλλων δύο φαρμάκων) και αποτέλεσε το καλύτερο φάρμακο για τη ρύθμιση της πίεσης στο 60% των ασθενών έναντι 17% των άλλων δύο φαρμάκων. Σύμφωνα με τη γνώμη των ερευνητών η σπιρονολακτόνη πρέπει να είναι το φάρμακο πρώτης εκλογής για την ανωτέρω κατηγορία ασθενών.

΄΄CUPID 2΄΄ Study

Η ανωτέρω πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη μελέτη διερεύνησε τις επιδράσεις της ενδοστεφανιαίας χορήγησης / μεταφοράς του ενζύμου SERCA2a με φορέα ιό, σε 250 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και ελαττωμένο κλάσμα εξώθησης. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης περιελάμβανε επεισόδια επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας και νοσηλειών στο νοσοκομείο για απορρύθμιση και το δευτερογενές, το χρονικό διάστημα έως το καταληκτικό επεισόδιο καθοριζόμενο ως θάνατος από οποιαδήποτε αιτία, καρδιακή μεταμόσχευση ή εμφύτευση μηχανικής συσκευής υποβοήθησης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στους 18 μήνες παρακολούθησης, οι ασθενείς της ομάδας γονιδιακής θεραπείας δεν εμφάνισαν βελτίωση ούτε στο πρωτογενές ούτε στο δευτερογενές καταληκτικό σημείο συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχτεί η ελάττωση της ενεργότητας της SERCA ως παράγοντας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και η αποτελεσματικότητα της διόρθωσής της με γονιδιακή μεταφορά σε πειραματόζωα, η μεγαλύτερη έως τώρα μελέτη σε ανθρώπους δεν κατόρθωσε να αναδείξει αντίστοιχα ευνοϊκά αποτελέσματα.

΄΄CIRCUS΄΄ Study

Η κυκλοσπορίνη αποτελεί ανοσοκατασταλτικό φάρμακο που πιθανόν να ελαττώνει το μέγεθος του εμφράγματος και να βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία σε ασθενείς με οξύ μυοκαρδιακό έμφραγμα, σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες. Στην ανωτέρω μελέτη διερευνήθηκε η χορήγηση κυκλοσπορίνης σε περίπου 800 ασθενείς με οξύ πρόσθιο μυοκαρδιακό έμφραγμα, εντός 12 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων, σε συνδυασμό με πρωτογενή αγγειοπλαστική. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η χορήγηση της κυκλοσπορίνης δεν οδήγησε στη βελτίωση του πρωτογενούς, συνδυαστικού, καταληκτικού σημείου της μελέτης (συνολική θνητότητα, νοσηλεία από- ή επιδείνωση καρδιακής ανεπάρκειας, παθολογική αναδιαμόρφωση της αριστερής κοιλίας) και επιπλέον δεν ελάττωσε τη συχνότητα του υποτροπιάζοντος εμφράγματος, της ασταθούς στηθάγχης και του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, στο ένα έτος της παρακολούθησης.

 EAST-AF΄΄Study

Η ανωτέρω πολυκεντρική μελέτη διερεύνησε αν η χορήγηση αντιαρρυθμικής αγωγής για 90 ημέρες μετά την επέμβαση κατάλυσης της κολπικής μαρμαρυγής με απομόνωση των πνευμονικών φλεβών βελτιώνει τη συχνότητα υποτροπής της αρρυθμίας, κατά τον πρώτο χρόνο παρακολούθησης. Τυχαιοποιήθηκαν 2000 περίπου ασθενείς σε 19 κέντρα στην Ιαπωνία και σύμφωνα με τα αποτελέσματα, δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στο πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης (εμφάνιση αρρυθμίας διάρκειας >30 δευτερόλεπτα ή που να απαιτεί νέα προσπάθεια κατάλυσης, εισαγωγής στο νοσοκομείο, καρδιοανάταξης ή νέας χορήγησης αντιαρρυθμικής αγωγής) μεταξύ των ασθενών που έλαβαν αγωγή και στην ομάδα ελέγχου, παρά το γεγονός ότι διαπιστώθηκε μια βελτίωση στη συχνότητα υποτροπής της αρρυθμίας κατά τη διάρκεια της τρίμηνης αντιαρρυθμικής αγωγής. Χαρακτηριστικό είναι ότι το ποσοστό υποτροπής της αρρυθμίας στις πρώτες 90 ημέρες από την επέμβαση κατάλυσης ήταν 41% σε όσους λάμβαναν αγωγή, έναντι 48% στην ομάδα ελέγχου (p=0.013), ενώ 1 έτος αργότερα 69.5% και 68%, αντίστοιχα.

΄΄ PARAMETER΄΄ Study

Ο αποκλειστής των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης και νεπρυλισίνης (LCZ696) φαίνεται από πρόσφατες μελέτες να παρέχει προστασία έναντι της καρδιαγγειακής νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας και του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Η ανωτέρω μελέτη διενεργήθηκε για να διερευνήσει την επίδραση του LCZ696 σε σύγκριση με την ολμεσαρτάνη σε 460 ηλικιωμένους ασθενείς υψηλού κινδύνου για καρδιακή ανεπάρκεια λόγω υπέρτασης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το LCZ696 υπερείχε ως προς το πρωτογενές καταληκτικό σημείο, την ελάττωση της κεντρικής αορτικής πίεσης καθώς και στα δευτερογενή σημεία της ελάττωσης της κεντρικής πίεσης παλμού και της 24ωρης καταγραφής της περιφερικής (βραχιόνιας) και κεντρικής συστολικής πίεσης στους τρεις μήνες παρακολούθησης. Τα ευρήματα, που ήταν πιο έντονα τις νυχτερινές ώρες, πιθανόν να σχετίζονται και με βελτίωση της λειτουργικότητας των σκληρυμένων αρτηριών στους ηλικιωμένους ασθενείς.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Στο συνέδριο δημοσιεύθηκαν επίσης οι ακόλουθες κατευθυντήριες οδηγίες ως προς τη διάγνωση και αντιμετώπιση:

  • Των Παθήσεων του περικαρδίου
  • Της Λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας
  • Της Πνευμονικής υπέρτασης
  • Των Οξέων στεφανιαίων συνδρόμων χωρίς ανάσπαση του ST διαστήματος
  • Των Κοιλιακών αρρυθμιών και της πρόληψης του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου

Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Καρδιολόγος

Μέλος Δ.Σ. Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας

Επιμέλεια:

Ιωάννης Λεκάκης

Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

Πρόεδρος Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας